در حال حاضر به دلایل متعددی من‌ جمله افزایش مصرف کود و گران شدن آنها در بازار جهانی، روز به روز به مبلغ یارانه کودها اضافه و به رقمی به معادل ۷۰۰۰ میلیارد ریال یعنی تقریباً برابر با یارانه نان کشور افزایش می‌یابد. این در حالی است که از مصرف کودهای مؤثر در اصلاح خاکها و افزایش کمی و کیفی محصولات کشاورزی نظیر گوگرد، ریزمغذی‌ها و کودهای بیولوژی خبری نمی‌باشد. یارانه کود، همانند سایر کمک هزینه‌های پرداختی در جهت پایین نگاهداشتن هزینه نهاده‌های مورد استفاده در تولیدات کشاورزی، عامل موثری در اجرای سیاست دستیابی به امنیت غذایی در کشورهای جهان سوم محسوب می‌شود.  بنابراین یارانه کود صرفاً بخشی از هزینه‌هایی است که توسط دولت‌ها به بخش کشاورزی به منظور افزایش تولیدات کشاورزی پرداخت می‌شود. با وجودی که پرداخت یارانه به کود شیمیایی مصرف در کشورهای توسعه یافته از اوائل دهه شصت میلادی متوقف گردیده پرداخت انواع یارانه به کشاورزی در این کشورها با ابعاد گسترده‌تری ادامه یافت و میانگین یارانه پرداختی به کشاورزان بر حسب ارزش تولیدات کشاورزی در کشورهای صنعتی طی سال‌های دهه هشتاد میلادی از ۳۰ درصد به ۵۰ درصد رسید. مجموع یارانه پرداختی به بخش کشاورزی ممالک صنعتی در سال‌های اخیر از ۲۰۰ میلیارد دلار در سال نیز فزونی گرفته است (بای‌بوردی و همکاران، ۱۳۷۹، ملکوتی و همکاران، ۱۳۸۰).

ضرورت تغییر جایگاه یارانه