بازآفرینی مدیریت توسعه روستایی در ایران 1,241 بازدید بدون دیدگاه تجربیات شش دهه برنامه‌ریزی در ایران و جهان از یکسو و تحولات اقتصادی، اجتماعی، علمی و اکولوژیکی در جهان و ایران از سوی دیگر ایجاب می‌کند که با رویکرد عقلانیت انتقادی و نگرش توسعه پایدار با آسیب شناسی مدیریت توسعه روستایی در ایران، حرکت و راهبرد خود را با توجه به میثاقهای ملی از جمله قانون اساسی روشن نمائیم. این حرکت که پیداکردن و روشن کردن دامنه و قلمرو و اندازه پیشرفتگی، میزان شهروندسازی و حق توسعه یافتگی (حق زندگی شرافتمندانه، حق رفاه و بهزیستی و حق عدالت اجتماعی و پیشرفت اقتصادی و حق محیط زیست سالم و پاک و حق شهروندی) و یا حقوق همبستگی و قابلیت انطباق در بستر زمان و مکان است، مدیریتی را در سطوح سرزمینی اقتضا می‌کند که عملکرد آن بیشینه سازی رضایتمندی و پایداری است. چنین حرکتی در سطح ملی و کلان به لحاظ داشتن منافع جمعی و حقوق جمعی و سرزمینی از وظایف حاکمیتی دولتها بشمار مــی‌رود. چنین مدیریتی را در حوزه توسعه روســتایی مدیریت بازآفرینی توسعه‌ای می‌نامند. بازآفرینی مدیریت توسعه روستایی در ایران