دانلود کتاب تاریخ طبری جلد یازدهم

تاریخ طبری، تاریخی است، عمومی (از آغاز آفرینش تا ۳۰۲) که به زبان عربی و تألیف ابوجعفر محمدبن جریر طبری (متوفی ۳۱۰)می‌باشد.
نام اصلی کتاب
نام اصلی کتاب تاریخ الامم و الرسل و الملوک است، اما به تاریخ طبری مشهور شده است.ویژگی‌های تاریخ طبری
این کتاب به سبب تفصیل، قدمت و روش خاص مؤلف، اثری منحصر به فرد و معتبر است.تاریخ تالیف کتاب[ویرایش]
تاریخ دقیق آغاز تألیف آن معلوم نیست، ولی مسلّم است که طبری پس از نوشتن جامع البیان فی تفسیر القرآن به تألیف آن پرداخته است
وی تفسیر خود را از ۲۸۳ تا ۲۹۰ بر شاگردانش املا می‌کرده  و سپس اجازi روایت تاریخ خود را تا حوادث ۲۹۴، یعنی تا پیش از روی کار آمدن مقتدر،  به شاگردانش داده است.
به نوشته یاقوت حموی متوفی در قرن هفتم، تألیف تاریخ طبری در ۳۰۳ به پایان رسیده است.محتوای کتاب تاریخ طبری
تاریخ طبری از دو بخش تاریخ جهان و تاریخ اسلام تشکیل می‌شود.
قسمت اعظم این اثر، یعنی بخش تاریخ اسلام آن، به ترتیبِ سالشمار هجری و منحصر به رویدادهای سیاسی و شرح جنگهاست .
بخش تاریخ جهان ترتیب سالشمار ندارد و ترتیب آن، موضوعی است، اگر چه در تنظیم مطالب تقدم زمانی حفظ شده است.
طبری گفته است که هدفش در این کتاب ذکر تاریخ شاهان، از عاصی و مطیع، و نیز تاریخ پیامبران است و تاریخ و زمان را به شب و روز تعیین کنند و درست به همین سبب، کتابش را با بحث درباره زمان و ماهیت و مقدار آن از ابتدای خلق آدم آغاز نموده و در این خصوص بعد از نقل گزارشهای مفصّل از راویان اخبار، به عقاید ادیان و امتهای گوناگون و آرای زردشتیان استناد کرده است.
طبری مسلماً اولین کسی نبوده که وقایع نگاری را بر اساس سالشمار تنظیم کرده، اما می‌توان گفت که این روش را به کمال رسانده است.

نقاط ضعف تاریخ طبری
قسمت اعظم تاریخ طبری مجموعه ای از روایات گوناگون از راویان مختلف است که به شکلِ معمولِ روایتِ خبر، نقل شده است، بدین صورت که ابتدا سلسله راویان و سپس خبر گزارش می‌شود؛ بنابراین، تاریخ طبری صرفاً نقلی است و مؤلف دخل و تصرفی در منابع خود نکرده و مطالب را بدون درنظر گرفتن صحت و سقم آن‌ها ضبط نموده است.
وی از یکسو با امانتداری کامل و در نوع خود بی نظیر، روایات متعدد و متنوع راجع به هر واقعه را آورده و از این طریق به حفظ منابع اسلامی از خطر نابودی خدمتی شایان کرده است، اما از سوی دیگر، مطالب غیرواقعی و افسانه های حماسی و نیز خلط و سهوهایی در کتابش دیده می‌شود؛ ازینرو باید محتوای هر روایت بررسی و با روایات دیگر مقایسه شود و مختصات و مسائل آن معلوم گردد.

شیوه نقل روایات در تاریخ طبری
او هر گاه از منابعی استفاده کرده که اجازه نقل حدیث از آن‌ها داشته، با بیان «حَدِّثنا»، «أَخبَرنا»، «کَتَبَ الیّ» گزارش داده است و هرگاه از منابعی سود جسته که اجازه نقل حدیث نداشته، با ذکر «قالوا»، «حَدّثوا»، «رُوِیَ» و «ذُکِرَ» گزارش آورده است.
وی گاه مطلبی را از یک روایت با ذکر «امّا» بیان کرده، مانند «امّا واقدی » یا «امّا ابن اسحاق »، اینگونه مطالب به احتمال بسیار تفسیر و تعبیر خود طبری از محتوای یک روایت بوده است،گذشته از این موارد، طبری بخصوص در تاریخ خلفا و فتوح، شعر و خطابه آورده و بدین ترتیب نقل مستمر خبر را قطع کرده است.

← علت یکسان نبودن شیوه گزارش و شکل روایات
شیوه گزارش و شکل روایات در تاریخ طبری یکسان نیست که سبب آن، میزان اهمیت و کثرت حوادث، محتوای روایات و تأثیر زمان بر آن‌ها بوده است.

ویژگی روایات و منابع طبری
روایات و منابع طبری ویژگی‌هایی دارد که وقوف نداشتن بر آن‌ها ممکن است به نتیجه گیری‌های نادرست بینجامد، از جمله آن‌که هدف ناقلان این روایات تألیف اثر تاریخی نبوده است، بی تردید گزارش‌های ناقلان نخستین که طبری از آن‌ها استفاده کرده، شرحِ کاملِ یک حادثه نبوده است.
راویان مختلف، صحنه‌هایی از یک واقعه را که خود دیده یا درباره آن شنیده بوده‌اند و انگیزه ای نیز برای گفتن آن داشته‌اند، نقل کرده‌اند؛ بنابراین، یک روایت گاه برگرفته از منابع گوناگونی است که احتمالاً سهو و خلط و حذف و اضافه های دلبخواهی در آن‌ها ــ که تا زمان طبری لااقل دویست سال دست به دست شده بوده‌اند ــ راه یافته است.
این ویژگی‌ها بر تاریخ طبری ــ که مؤلف آن به منابع خود نگرش تاریخی داشته و کتاب را به ترتیب زمانی و موضوعی تدوین کرده ــ تأثیر نهاده است.

تاریخ جهان در کتاب تاریخ طبری
بخش تاریخ جهان تاریخ طبری، مطابق چاپ دخویه، دو مجلد از سیزده مجلد متن را دربر می‌گیرد و مشتمل است بر مقدمه‌ای درباره زمان و حدوث آن، داستان آفرینش قصص انبیا از حضرت آدم تا حضرت مسیح علیهم‌السلام، و تاریخ ایرانیان از ابتدا تا پایان دوره ساسانی .
در دوره باستانی ایران، تاریخ یمن گنجانده شده، در بخش راجع به حضرت مسیح فهرست شاهان روم آمده است و در بخش راجع به ساسانیان اقوام و ملوک حیره ذکر شده‌اند.
طبری در بحث از آفرینش و پراکنده شدن فرزندان آدم بر روی زمین، احادیثی از پیامبر اکرم نقل کرده و برای تأیید آن‌ها آیاتی از قرآن کریم آورده و توضیح داده است، وی در این مبحث بیش از هر مبحث دیگری در کتابش نظر شخصی خود را بیان کرده است.
طبری داستان آفرینش و تاریخ پیامبران بنی اسرائیل را عمدتاً از قول راویان مسلمان و به استناد آیات قرآن شرح داده است.
در این بخش مطالب صرفاً صبغه دینی دارد و پاره‌ای از آرا و عقاید اهل کتاب ( اسرائیلیات ) اغلب از طریق راویانی مانند وَهْب بن مُنبِّه در آن راه یافته است، طبری همچنین عقاید ایرانیان را درباره آفرینش و این‌که برخی کیومرث را اولین انسان دانسته‌اند، بیان کرده است.

طبری و علت نقل تاریخ شاهان ایران
طبری در چند جای کتاب توضیح می‌دهد که چرا از بین همه اقوام و ملل دنیا فقط تاریخ شاهان ایران را نوشته است، او می‌گوید که اقوام دیگر تاریخ مشخص و پادشاهی پیوسته نداشته‌اند که بتوان بنای تاریخ را بر روزگار ملوکشان نهاد.
در باره تألیف تاریخ ایران، علاوه بر دیدگاه‌های شخصی طبری، باید به پیوستگی تاریخ ایران با تاریخ اسلام نیز توجه شود، طبری در قسمت تاریخ ایران، منابع خود را بیان نکرده و به ذکر «مطّلعان» یا «دانشوران پارسی» یا «قالوا» اکتفا کرده است.

طبری و استفاده از منابع ایرانی
از مقایسه تاریخ طبری با تواریخ دیگر برمی آید که وی در بخش تاریخ ایران صرفاً از منابع ایرانی استفاده کرده، از جمله در قسمتی که درباره اسکندر گزارش داده است.
طبری در مورد ملوک الطوایف تحت نام « اشکانی » نام پادشاهان اشکانی را بدون هیچ تفصیلی درباره آنان آورده است، آنگونه آمیختگی که راجع به اشکانیان و جانشینان اسکندر در منابع دیگر وجود دارد، در روایات طبری نیست.
روایات طبری درباره تاریخ ساسانی بسیار مفصّل‌تر از دوره های قبل و به نحو بارزی متضمن مطالب تاریخی است، گرچه مطالب غیرواقعی و داستانی نیز دارد.
طبری در این قسمت نیز منابع خود را ذکر نمی‌کند، جز در مواردی که از راویان مسلمان نقل قول می‌کند، روایات طبری در ترتیب و کلیات وقایع با منابع دیگر مطابقت دارد که نشان می‌دهد مورخان اسلامی در تدوین تاریخ ایران از منابع ایرانی مشترک استفاده کرده‌اند.

تاریخ اسلام در تاریخ طبری
بخش تاریخ اسلام در تاریخ طبری با زندگی رسول اکرم آغاز می‌شود و تا پایان سال ۳۰۲ ادامه می‌یابد.
طبری تمدن اسلامی را کلی واحد می‌داند و بدون درنظر گرفتن تمایزات جغرافیایی و زبانی و قومی، روایات خود را بیان می‌کند.

اهمیت تاریخ طبری
تاریخ طبری به سبب جامعیتِ بخش تاریخ اسلام آن ــ که نتیجة احاطه و بی طرفی و امانتداری مؤلف است ــ در بین تواریخ اسلامی بی نظیر است.
شیوه تدوین مطالب (کنار هم قرار دادن روایات مختلف و گاه متضاد درباره یک واقعه ) ارزش کتاب را برای محقق امروزی بمراتب بیشتر، و امکان نقد و ارزیابی را برای او فراهم کرده است.

تاثیر تاریخ طبری بر تاریخ نگاری اسلامی
تاریخ طبری از زمان تألیف، منبع و مرجعی برای همه کسانی که تاریخ اسلام می‌نوشتند و تاریخ نگاری اسلامی نیز با ذیل‌ها و تکمله‌های
متعددی که بر تاریخ طبری نوشته شد، ادامه یافت، این کتاب تا قرن هفتم ــ که ابن اثیر (متوفی ۶۳۰) الکامل خود را تا حوادث ۳۰۲، بر اساس آن نوشت ــ بر تاریخ نگاری مسلمانان تأثیر مستقیم داشت.

انتشار متن کامل تاریخ طبری توسط خاورشناسان
دخویه با همکاری گروهی از خاورشناسان متن کامل تاریخ طبری را در سیزده مجلد تصحیح انتقادی و همراه با سه جلد ضمیمه آن، میان سال‌های ۱۲۹۶ تا ۱۳۱۹/ ۱۸۷۹ـ۱۹۰۱ در لیدن چاپ کرد.

ترجمه‌های تاریخ طبری
تاریخ طبری چند بار ترجمه شده است، ابوعلی بلعمی در سدة چهارم تاریخ طبری را تهذیب کرد و به فارسی برگرداند که در دست است.
ابوالقاسم پاینده تاریخ طبری را با حذف اسناد و روایت‌های مکرر به انضمام صلة تاریخ الطبری به فارسی برگرداند و در شانزده مجلد منتشر ساخت (تهران ۱۳۵۲ـ۱۳۵۴ ش)، بعداً فهرست اعلام در مجلدی جداگانه به آن افزوده شد.
عده ای از خاورشناسان، از جمله باسورث و روزنتال و مونتگومری وات، زیرنظر احسان یارشاطر متن کامل تاریخ طبری را به انگلیسی ترجمه کردند و توضیحاتی در حاشیه به آن افزودند و در ۳۸ جلد به چاپ رساندند ( نیویورک ۱۹۸۵ـ ۱۹۹۵).