کشاورزی ارگانیک چیست؟(قسمت ۱)

کشاورزی ارگانیک چیست؟

مصرف سموم و کودهای شیمیایی

تاریخچه کشاورزی پایدار

پیدایش فلسفه ارگانیک

 

کشاورزی ارگانیک چیست؟

تعریف کشاورزی ارگانیک در یک سطر یا یک جمله کمی سخت و دشوار بنظر می رسد اما به طور خلاصه کشاورزی ارگانیک سیستمی است که بر حفاظت از محیط زیست و استفاده از تکنیک های طبیعی کشاورزی تاکید می کند. این سیستم فقط به محصول نهایی فکر نمی کند, و نگاهی به کل سیستم مورد استفاده برای تولید و تحویل محصولات کشاورزی دارد به همین دلیل است ما اصطلاح مزرعه­ی ارگانیک را به کشاورزی ارگانیک ترجیح میدهیم. برای رسیدن به این هدف, در کل چرخه­ی تولید و پردازش, استفاده از محصولات مصنوعی مانند ارگانیسم های اصلاح شده­ی ژنتیکی، آفت­کش­ها, مواد افزودنی و کودهای شیمیایی ممنوع است. کشاورزی ارگانیک به روش‌های طبیعی کشاورزی و دانش اکولوژیکی به منظور به حداکثر رساندن سلامت طولانی مدت و بهره وری از اکوسیستم , افزایش کیفیت محصولات و حفاظت از محیط زیست متکی است. برخی تصورات غلط در زمینه کشاورزی ارگانیک وجود دارد و همین تصورات باعث می­شود، سیستم کشاورزی ارگانیک بیشتر به عدم کاربرد مواد شیمیایی روی محصولات یا بازگشت به کشاورزی سنتی اطلاق شود در حالی که این روش مفهوم بسیار گسترده­ای دارد و نیازمند به کارگیری شیوه های عملی خاص می باشد. سعی می­کنیم در سه یا چهار قسمت سیستم کشاورزی ارگانیک را بصورت مفصل مورد بررسی قرار بدهیم تا در نهایت شما قادر به ایجاد یک سیستم ارگانیک حتی در باغچه منزل خودتان باشید.

تاریخچه کشاورزی پایدار

برای اینکه تعریفی از کشاورزی پایدار داشته باشیم باید به دو اصل توجه داشته باشیم. اصل اول در ابتدای دهه ۱۹۸۰ با ظهور مفاهیم کشاورزی قابل تجدید و کشاورزی پایدار تکامل یافت و در واقع مفهوم آن بر اساس اصل ” اثر متقابل اکولوژیکی” قابل توضیح است. این مفهوم در حال حاضر فلسفه کشاورزی جایگزین را تشکیل می دهد. اصل دوم نیز از سال ۱۹۸۷ شروع شد و اینکه کشاورزی پایدار را در مقیاس جهانی در بر دارد. در این اصل اثرات متقابل کشاورزی با جامعه مطرح است. در اوایل قرن بیستم کشاورزی ایالات متحده آمریکا در مراحل صنعتی شدن خود و در اوج توسعه بود. در ابتدای دهه ۱۹۳۰ تعداد مزارع به حداکثر خود یعنی ۸/۶ میلیون رسید. مکانیزاسیون به سرعت گسترش یافت و سطح زیر کشت توسعه یافت و کشاورزی با صنعت به رقابت پرداخت و تکنولوژی به سرعت گسترش یافت. در شروع قرن بیستم مفاهیم کلی گرایی در مقابل فرد گرایی شکل گرفت. ظهور افکار کلی گرایی که در آن به سیستم های طبیعی به عنوان یک الگو می نگرد و بر نقش کشاورز در توسعه سیستمها متکی است ، منجر به توسعه مفاهیمی شد که امروزه کشاورزی جایگزین می نامند. در طی دهه ۱۹۰۰ کشاورزی جایگزین به موازات کشاورزی صنعتی شکل گرفت. اولین حرکت سازمان یافته کشاورزان، جنبش کشاورزی بیودینامیکی بود که از سخنرانیهای «رودلف استینر» بنیان گذار علم شناسایی طبیعت انسانی در سال ۱۹۲۴ شروع شد. اصول کشاورزی بیودینامیک روشهای مناسب زراعت و باغبانی را شامل می شود و تنوع، چرخۀ مجدد مواد ،اجتناب از مصرف مواد شیمیایی، عدم تمرکز تولید و توزیع و غیره را در بردارد. از دهۀ ۱۹۲۰کشاورزان بیودینامیک این اصول را توسعه دادند و روشهای مناسب سنتی را مجدداً معرفی کردند.

پیدایش فلسفه ارگانیک

 

عواملی که منجر به ظهور کشاورزی ارگانیک، بیولوژیک و اکولوژیک وبالاخره جنبش کشاورزی تجدید شونده شد، به «انتشارات آلبرت هووارد» برمی­گردد.کشاورزی تلفیقی، غیر متمرکز و عاری از مواد شیمیایی، بوسیله «نورث برن» در سال ۱۹۴۰ مطرح گردید.
در اواخر دهه ی ۱۹۴۰ و اوایل دهه ی ۱۹۵۰ منابع علمی متعددی در رابطه با کشاورزی ارگانیک به چاپ رسید. «لوئیس بروم فیلد» نیز در توسعه ی کشاورزی ارگانیک ،که در آن انسان ،گیاه ودام در یک سیستم زنده با هم در ارتباط هستند، سهیم بود. وی دریافت که مهارت یک کشاورز خوب، گواهی است بر اینکه هر کس نمی تواند کشاورز باشد. محققین دیگر نیز در رابطه با صدمه به محیط و تخریب منابع که ناشی از روشهای جدید زراعت است، بحث کرده اند. آنها مکررا ً از روش «جامع نگری » در کشاورزی حمایت کرده اند. تا سالهای آخر دهه ی ۱۹۵۰ تکنولوژیهای صنعتی به صورت فزاینده ای تکامل یافت ؛ازجمله تخصصی شدن کشت گیاهان زراعی در مزارع و قابلیت دسترسی زیاد به کودها و آفت کش ها زیاد شد؛ کمبود نیروی کار با تراکتور مرتفع گردید ؛امکانات مالی برای سرمایه گذاری به آسانی در دسترس بود ؛با اینهمه مشکلات اساسی در این دوره، مازاد تولیدات کشاورزی بود. در اواخر دهه ی۱۹۶۰ و ابتدای دهه ی ۱۹۷۰،حوادثی باعث شد که توسعه کشاورزی و اندیشه های مربوط به آن ،فراتر از مرزهای جدید اوایل دهه ی ۱۹۶۰،گسترش یابد. با پیدایش سموم در زنجیر غذایی، آگاهی مردم از اثرات تکنولوژیهای مدرن برروی محیط زیست افزایش یافت ؛تجمع عناصر غذایی در آبهای سطحی وزیر زمینی و بهره برداری بی رویه از آنها زیاد شد. کمبود انرژی در ابتدای دهه ی ۱۹۷۰،نوعی آگاهی بوجود آورد و برای اولین بار احساس شد که منابع طبیعی زمین محدود هستند . در دهه ی ۱۹۵۰ به ازای هر ۵بشکه ،یک بشکه مصرف می شود . پیش بینی می شود ،بین سالهای ۱۹۹۴ تا ۲۰۰۵ ،این رقم به یک بشکه به ازای هر بشکه خواهد رسید به نحوی که در آینده در آمریکا جستجو برای نفت به عنوان منبعی از انرژی ،اقتصادی نخواهد بود.همان طوریکه ذکر شد سیستمهای کشاورزی باید نیازهای انسان امروزی و آنچه را که انسان دریک دهه یا حتی یک قرن بعد نیاز دارد ،فراهم کند و بدین ترتیب کشاورزی پایدار از اهدافی است که باید هر چه سریعتر به آن دست یافت. زمانی عقیده براین بود که چون زمینهای جنگلی در دسترس است، به سهولت می توان آنها را به زمینهای کشاورزی تبدیل کرد. امروزه این عقیده تغییر پیدا کرده است ،زیرا زمانی که پوشش گیاهی حذف شود و زمین برای کشاورزی مورد استفاده قرار گیرد، مشکلات زیست محیطی زیادی بوجود می آید؛ در نتیجه باید در جستجوی روشهایی برای افزایش تولید غذا بجز از راه افزایش سطح زیر کشت بود.

کشاورزی ارگانیک ،نظام زراعتی است که مبتنی بر مدیریت اکوسیستم زراعتی ،تمرکز بر حاصلخیزی خاک و سلامت گیاه و عدم مصرف مواد شیمیایی مصنوعی است ،که این نظام با شرایط اجتماعی ،اقتصادی منطقه ای و محلی سازگار است . در سطح فراتر از کشاورزی ارگانیک،کشاورزی بیو دینامیک تعریف می شود که شامل ابعاد روحانی با ساختار ریتم های کیهانی ،نیروی حیاتی ، کیفیت ،تدارکات بیودینامیک ،موجود زنده مزرعه می شود.

در قسمت بعدی موضوعات زیر رو مورد بررسی قرار خواهیم داد.

تفاوت شیوه‌های کشاورزی رایج و ارگانیک چیست؟

اصول و اهداف کشاورزی ارگانیک چیست؟